Του Αντώνη Γαβαλά
Η θεωρία της απλότητας στο μάνατζμεντ, που προτείνεται στο παρόν άρθρο, πηγάζει από τη θεωρία της πολυπλοκότητας, η οποία μας διδάσκει, ότι υπάρχει τάξη μέσα στο χάος κι ότι αν αφήσουμε ένα σύστημα ελεύθερο έχει την τάση να οργανώσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Το ίδιο ισχύει και για τους επιχειρηματικούς οργανισμούς. Οι άνθρωποι αποτελούν μια πολύπλοκη οντότητα ως άτομα και κατά συνέπεια γίνονται ακόμα πιο πολύπλοκοι όταν συνυπάρχουν ομαδικά. Γι’ αυτό, για να ηγηθεί κάποιος ανθρώπους απαιτεί ένα απλό σύστημα διοίκησης. Ο ηγέτης πρέπει να θέσει τις βασικές κατευθύνσεις και τους στόχους ή το γενικότερο όραμα και κατόπιν να αφήσει το σύστημα μόνο του να αυτό-οργανωθεί.
Πιστεύω, πως όλοι μας έχουμε νιώσει ότι είμαστε πιο αποδοτικοί όταν δεν έχουμε έναν προϊστάμενο πάνω από το κεφάλι μας. Η σκέψη μας είναι πιο καθαρή και δημιουργική, καθώς και πιο αποτελεσματική, ενώ η απόδοσή μας αυξάνεται μαζί με μια όμορφη αίσθηση ικανοποίησης και δημιουργίας.
Το συγκεκριμένο άρθρο δεν υποστηρίζει μια κατάσταση αναρχίας, αντίθετα προωθεί την ευελιξία δράσης σε προκαθορισμένο πλαίσιο, το οποίο ορίζουν το οργανωσιακό όραμα και οι αξίες. Αποφασίζουμε τι θέλουμε να γίνει και αφήνουμε τους ανθρώπους μας να καθορίσουν μόνοι τους το πώς. Αν είναι ξεκάθαρα σε εκείνους η αποστολή του οργανισμού και ο δικός τους ρόλους, θα μείνουν ευθυγραμμισμένοι σε αυτά και δε θα ξεφύγουν. Βέβαια, για να μπορέσει αυτή η ελευθερία να ευδοκιμήσει πρέπει οι άνθρωποι να είναι πρόθυμοι και ικανοί να αναλάβουν μια ανάλογη ευθύνη (η ελευθερία είναι ευθύνη). Ο ηγέτες πρέπει στη συνέχεια να στέκεται δίπλα στους ανθρώπους του και να τους δείχνει τη σωστή κατεύθυνση σε περίπτωση που αντιμετωπίσουν προβλήματα ή κάπου στη «διαδρομή» χαθούν. Πρέπει σε κάθε στιγμή και σε κάθε τους βήμα να αισθάνονται ότι θα έχουν τη στήριξή του.
Χρειάζεται όμως προσοχή. Η απλότητα δεν είναι εύκολη προσέγγιση, απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό για να είναι αποτελεσματική. Επιπλέον, οι ηγέτες πρέπει να αξιοποιήσουν την εσωτερική τους σκέψη ώστε να συνδυάσουν πληροφορίες, ιδέες και εμπειρίες, με κατεύθυνση έναν συστημικό σχεδιασμό που είναι πάντοτε ανοιχτός σε αναθεωρήσεις και βελτιώσεις. Για να το επιτύχουν πρέπει να αναπτύσσουν διαρκώς τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους, καθώς και να ενημερώνονται για τις διοικητικές, κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Πρέπει να αναπτύξουν μια ικανότητα συνεχούς μάθησης και να μελετήσουν ενδελεχώς την ανθρώπινη συμπεριφορά και την επίδρασή της στην απόδοση. Πρέπει να έχουν μια σφαιρική αντίληψη του κόσμου και αυτήν την αντίληψη να τη διατηρούν κάτω από συνεχή εξέταση και προσαρμογή.
epixeiro.gr
