Πηγή: www.deasy.gr, του Τάσου Παγκάκη
Στα επόμενα χρόνια δεν θα αρκεί να διαβάζουμε ένα απόφθεγμα, μια μεγάλη ατάκα, να ανοίγουμε το στόμα εντυπωσιασμένοι ή ας πούμε να τη δημοσιεύουμε στο facebook και μετά συνέχεια… ρουτίνας. Γιατί κάθε λεπτό χαμένο, θα είναι για εμάς ως μονάδες μια διπλά χαμένη ευκαιρία να αξιοποιήσουμε το απόφθεγμα και να το κάνουμε δικό μας.
Μια τέτοια “ατάκα” (ήταν δωρεάν μάθημα business making…) παρουσίασε τo 2012 ο Guy Kawasaki (ο τίτλος του είναι APE …όχι πίθηκος….Author, Publisher, Entrepreneur) με τίτλο “Be a prototyper, NOT a typewriter”. Την είδα στο youtube και αποφάσισα να την κάνω παράδειγμα αυτού του Ideacast. Ο κύριος Kawasaki (…Silicon Valley author, speaker, one of the Apple employees originally responsible for marketing the Macintosh in 1984 – Wikipedia) λέει ότι στο επιχειρείν τα πάντα πρέπει να έχουν ένα μεγαλύτερο νόημα και ότι με μία φράση 3-4 λέξεων μπορείς να ορίσεις το γιατί υπάρχει η δουλειά σου (mantra). Τον παρακολουθώ από το 2008 και σας προτρέπω να διαβάζετε τις δημοσιεύσεις του.
Θα σταθώ στη φράση του “Make meaning” ..με το business που κάνεις, με τη στάση σου και με τις αρχές που πρεσβεύεις εσύ, η επιχείρηση και όλα γύρω της. Φτιαχτήκαμε για να αλλάζουμε τον κόσμο (evolution) και όχι απλά να μασουλάμε ώρες και φαί. Ωραία λοιπόν! Ανοιξες ένα μαγαζί, σε προσέλαβαν σε μία θέση, φτιάχνεις ένα app, έχεις ένα μικρό ξενοδοχείο, καλλιεργείς ένα σπάνιων ιδιοτήτων προϊόν, διδάσκεις στα νέα παιδιά, είσαι ο Δήμαρχος της πόλης μου. Do you make a meaning για το ευρύτερο καλό; Οταν περάσει ο πρώτος καιρός με αυτό που έφτιαξες, ή πάνω στο οποίο εργάζεσαι, θα έχεις βελτιώσει κάτι γύρω σου …θα έχεις αφήσει κάποια παρακαταθήκη, θα σε θυμούνται για κάτι καινούργιο που έκανες (για να μη ξαναχρησιμοποιήσω τη λέξη καινοτομικό που την έχουμε σκίσει…), ώστε να μάθουν και να ακολουθήσουν;
Για λέγε βρε φίλε….αλήθεια, αντιγράφεις μόνο ή μπορείς να κάνεις και κάτι μόνος σου; Γιατί μην μου πεις ότι προσφέρεις αξία, επειδή εργάζεσαι …δηλαδή επειδή φέρεις εις πέρας τα αναμενόμενα της εργασίας και τωνκαθημερινών ρουτίνών για τις οποίες παίρνεις ένα μισθό… Κάλεσες τους συναδέλφους σου για να συζητήσετε μια ιδέα και να πάρετε μια πρωτοβουλία σύμφωνη με τους στόχους της εταιρίας που εργάζεστε; Αλλαξες κυρ-επιχειρηματία το μοντέλο σου δίνοντας έμφαση στην εισαγωγή υπηρεσιών που δεν είχες ποτέ;
Το πρόβλημα της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και της αντίληψης ή/και πρακτικής της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα ήταν (ακόμη είναι) ότι: α) ακολούθησε το ίδιο παθητικό μοντέλο της χώρας, δηλαδή περίμενε να συμβεί κάτι, από κάποιον άλλο και να είναι εύκολο και β) έκανε κάθε μέρα ότι κάναμε επί 30 χρόνια και η μόνη βελτίωση ήταν …στο μάρμαρο που έντυσε όλες τις ρεσεψιόν (“40 χρόνια φούρναρης”…ξέρεις).
Πως μπορώ να προχωρήσω; Τι με σταματά; Ποιός είναι ο ανταγωνισμός μου; Τι μπορώ να κάνω να τους ξεπεράσω; Πως σκέφτονται και τι ζητούν οι πελάτες μου; Ποιές από όλες τις πιθανές λύσεις μου αρέσουν τόσο πολύ ώστε να τις κάνω με αγάπη, να τις θέλω πολύ; Αν έκανα ένα από αυτά που σκέφτομαι, ποιό θα μου έφερενε ευεργετημένους πελάτες, χαρωπούς από την εμπειρία που τους έδωσα, άρα και θα μου σιγούρευε το κέρδος; Τώρα…. κοιτάζω γύρω μου! Ποιός από αυτούς που ξέρω, από αυτούς που συνεργαζόμαστε στην ομάδα, στην εταιρία, στο μαγαζί μου μπορεί να μοιραστεί το όνειρο, το σχέδιο, την προσπάθεια και να το φέρει εις πέρας; Αυτοί/ές/οί είναι η ομάδα! Ολοι οι άλλοι είναι low-performers και φεύγουν! Με σταματά ο πωλητής με τα κρεμασμένα μούτρα, που μου διώχνει πελάτες. Με πηγαίνει πίσω ο υπεύθυνος τους συνεργείου που δεν δίνει εναλλακτικές λύσεις κόστους στο αυτοκίνητο και τον πελάτη που μας ήρθε.
Αυτή είναι η νέα ποιότητα υπηρεσιών που χρειάζεται η χώρα και τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από εργαζόμενους και επιχειρούντες ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ αγορά του ιδιωτικού τομέα, της εκπαιδευτικής διαδικασίας, της συνεργασίας μεταξύ νέων ανθρώπων. Ναι, mantra, το μεγάλο νόημα που σε γεμίζει και σε οδηγεί κάθε μέρα …αυτό που ξεχάσαμε και σήμερα δεν μπορούν να εξηγήσουμε τι μας συμβαίνει. Για αυτό δεν μπορούν να περάσουν εταιρίες στην ψηφιακή οικονομία (αυτή που δεν απαιτεί ένα website αλλά δεκάδες συστήματα εξυπηρέτησης, μέτρησης και επιβράβευσης πελάτη). Για αυτό δεν ετομάζουν παραγωγοί τις αναγκαίες αλλαγές, ώστε να σερβίρουν ένα ποιοτικό εξαγώγιμο προίόν.
Οποιος σκεφτεί και απαντήσει στα μεγάλα ερωτήματα θα ανακουφίσει, θα κερδίσει, θα οδηγήσει, θα κερδίσει πελάτες, φίλους, έσοδα, το μέλλον. Οποιος βαρεθεί και συνεχίσει ότι έκανε με κάποιες τεχνκές αλλαγές, θα εκπλαγεί με το πόσο γρήγορα θα φεύγουν τα σκαλιά κάτω από τα πόδια του.
Ηρθε η ώρα να αλλάξουμε. Δεν είναι για τη συγκυρία, δεν είναι για να επιβιώσουμε. Είναι αναγκαίο για να έχουμε ρόλο στο μέλλον, συνεργάτες, δυνάμεις και όνειρα. Οπως έγραφα στο πρώτο Ideacast “…η λέξη αγορά δεν εκφράζει μόνο λεφτά, αλλά κυρίως ανθρώπους, όνειρα, κινητικότητα, ανταλλαγές, συνεργασία.” Που είναι παιδιά;
Stay tuned,
Τάσος
