Πηγή: www.emea.gr
Η εταιρική πίστη είναι πλέον κάτι που ανήκει στο παρελθόν, όπως επισημαίνουν οι Κρις Γεν και Μπεν Κασνότσα για το Harvard Business Review.
Δεν μπορούμε πλέον να πιστεύουμε “στην ιδέα ότι οι άνθρωποι, πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο, παίρνουν πτυχίο, και προσλαμβάνονται σε μία μεγάλη σταθερή επιχείρηση”. Ούτε μπορούμε να πιστεύουμε στην παλιά στρατηγική της αργής, σταθερής, ενδοεπιχειρησιακής ανέλιξης ενός υπαλλήλου.
“Ο εργοδότης λέει: ‘Πρόσθεσε αξία στην εταιρεία μου, και θα σου δώσω αξία”, λένε οι συγγραφείς. “Ακόμη κι αν δεν πρόκειται για μία σχέση που θα κρατήσει για μια ζωή, είναι μία σχέση που θα είναι επικερδής και για τους δυό μας κατά τη διάρκειά της, αλλά και αργότερα”.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, το να είναι κάποιος υπάλληλος στη σημερινή εποχή δε διαφέρει πολύ από το να είναι επιχειρηματίας. Η αβεβαιότητα και η ελαστικότητα είναι μέρος του παιχνιδιού. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για προαγωγές και αυξήσεις.
