Πόσο συχνά έχουμε παρατηρήσει ομάδες, στις οποίες επικρατεί ένα κλίμα επίπλαστης αρμονίας και τα μέλη τους φοβούνται να συγκρουστούν αποφεύγοντας με κάθε κόστος κάθε είδος αντιπαράθεσης;
Οι συγκρούσεις είναι φυσιολογικό μέρος των ανθρώπινων αλλελεπιδράσεων, που προκύπτουν κάθε φορά που έχουμε ανάγκες και επιθυμίες, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για εμάς, ενώ ταυτόχρονα θεωρούμε ότι κάποιος άλλος εμποδίζει την εκπλήρωση τους. Συχνά είναι αποτέλεσμα κακής επικοινωνίας και συσσωρευμένης δυσαρέσκειας, η οποία όταν δεν αντιμετωπίζεται άμεσα και αποτελεσματικά μπορεί να οδηγήσει σε σειρά ζητημάτων για μια επιχείρηση, ομάδα ή οργανισμό, όπως, μεταξύ άλλων:
- Στη μείωση του ηθικού, της απόδοσης και της παραγωγικότητας των εργαζομένων.
- Στην αύξηση του στρες, της απογοήτευσης και του ρυθμού αποχώρησης τους.
- Στην αδυναμία επικοινωνίας, συνεργασίας και τον ανταγωνισμό μεταξύ ατόμων και τμημάτων.
- Στην αδυναμία διαχείρισης και αποτελεσματικής αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού.
- Στη μείωση της καλής εικόνας, της ποιότητας και της απόδοσης των παραγώμενων αποτελεσμάτων και την αναστολή της εξέλιξης του συνόλου της ομάδας, της επιχείρησης ή του οργανισμού.
Σε αυτές τις περιπτώσεις οι συγκρούσεις αποτελούν αδιέξοδα, που κοστίζουν σε όλους και ιδίως στην ίδια την επιχείρηση, την ομάδα ή τον οργανισμό.
Συνειδητοποιώντας όμως πως το κάθε μέλος της ομάδας συνεισφέρει με τη στάση και τη συμπεριφορά του στις συγκρούσεις, που αναπτύσσονται σε αυτή, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη και τη συνοχή της ομάδας και αναπτύσσοντας την ικανότητα των μελών της να συγκρούονται παραγωγικά και εποικοδομητικά, οι συγκρούσεις μπορούν να αποτελέσουν ευκαιρίες για ανάπτυξη δημιουργικών λύσεων, που εστιάζουν στις ανάγκες όλων, να ενδυναμώσουν τα άτομα και την ομάδα και να ενισχύσουν την υπευθυνότητα και τη δέσμευση στο κοινό όραμα και ως αποτέλεσμα να βελτιώσουν τις αποδόσεις και την παραγωγή αποτελεσμάτων των ατόμων, των ομάδων, των επι…
