The Mono space: «Συστήνοντας» Έλληνες σχεδιαστές σε γειτονιές του Λονδίνου

    Από: Startup Team
πηγή: www.epixeiro.gr/καινοτομία/culture-hub/32331-the-mono-space-«συστήνοντας»-έλληνες-σχεδιαστές-σε-γειτονιές-του-λονδίνου

Κάποιες γιαγιάδες στα Ανώγεια που φτιάχνουν ταγάρια στον αργαλειό, μια ράφτρα που πλέκει με μεράκι στα Ζαγοροχώρια ή μια σχεδιάστρια μόδας στην Αθήνα που δημιουργεί τρία μόνο κομμάτια από κάθε της σχέδιο… Κάθε αντικείμενο μέσα στα pop up stores “Mono” έχει τη δική του μοναδική ιστορία. Η Μαρίνα Bury Χριστέλλου και η Μυρτώ Μητροπούλου απολαμβάνουν να τις «εξιστορούν» στους Λονδρέζους ενώ φιλοδοξούν μελλοντικά να παρουσιάσουν και να αναδείξουν δημιουργίες Ελλήνων σχεδιαστών σε περισσότερες ξένες αγορές όπως το Παρίσι, το Ντουμπάι και η Νέα Υόρκη.

Η κεντρική ιδέα του “Mono” είναι ένα pop up store που εμφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε διάφορες τοποθεσίες στο Λονδίνο με διαφορετική κάθε φορά ατμόσφαιρα, φιλοξενώντας και παρουσιάζοντας δημιουργίες Ελλήνων σχεδιαστών στο βρετανικό κοινό. Εμείς συναντήσαμε την Μαρίνα και την Μυρτώ στην Αθήνα όπου βρέθηκαν για λίγες μέρες πριν από το άνοιγμα του “Mono xmasedition” το οποίο θα λειτουργήσει στο Notting Hill από τις 9 έως τις 20 Δεκεμβρίου. Τον χώρο για τη συνέντευξη μας τον παραχώρησε η Dido, μία από της σχεδιάστριες με τις οποίες συνεργάζονται από την αρχή του εγχειρήματός τους που ξεκίνησε ακριβώς ένα χρόνο πριν.

Τότε, οργανώνοντας το αρχικό στήσιμο του πρώτου τους pop up store δημιούργησαν μια αρχική συλλογή από Έλληνες σχεδιαστές που εκτιμούν αλλά προς έκπληξή τους ο αριθμός τους ήταν πολύ μεγάλος και τα στυλ αταίριαστα μεταξύ τους. Έτσι αντιλήφθηκαν ότι η ιδέα τους δεν χρειάζεται να αναλωθεί σε ένα μόνο concept store αλλά αντιθέτως ότι υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουν πολλά, σε διαφορετικές περιοχές και χώρους ανάλογα με την ομάδα των σχεδιαστών που κάθε φορά επιλέγουν να παρουσιάσουν. Οι ίδιες γνωρίστηκαν και παραμένουν αχώριστες φίλες από το Γυμνάσιο. Η Μαρίνα αφού τελείωσε το Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, συνέχισε με μεταπτυχιακό σε Arts Management & Cultural Policies στο Λονδίνο και εργάστηκε, μεταξύ άλλων, σε Christie’s, Moniker Art Fair και Saatchi Gallery. Η Μυρτώ αφού τελείωσε τη Νομική Αθηνών, πήγε και εκείνη στο Λονδίνο σπούδασε στο London College of Fashion και το Saint Martins και ύστερα δούλεψε σε Links of London, London Fashion Week και Peter Pilloto ενώ εδώ και τρία χρόνια εργάζεται για τον Alexander Wang.

Το γεγονός ότι γνώριζαν πολύ καλά το Λονδίνο, τις περιοχές, τον κόσμο που μένει ή εργάζεται σε κάθε μία από αυτές καθώς και το τι είδους καταστήματα συνηθίζουν να επισκέπτονται, τις βοήθησε πολύ στο να διαμορφώσουν την αισθητική του κάθε pop up store και να προσαρμόσουν αναλόγως και την επιλογή της γκάμας των σχεδιαστών. Ξεκίνησαν αρχικά με εικοσιοκτώ σχεδιαστές που δημιουργούν ρούχα, κοσμήματα, αξεσουάρ και design αντικείμενα και αυτό τον μήνα προσπαθούν να αναδείξουν πάνω από τριάντα ενώ πάντα στη βιτρίνα τους αναδεικνύεται ένας καλλιτέχνης-σχεδιαστής που δημιουργεί κάτι μη εμπορικό. Για το πρώτο pop up store η Χριστίνα Ιωαννίδου δημιούργησε μάσκες με δέρμα και γούνα, στο δεύτερο η Melissanthi Spei body pieces από δέρμα και κουδούνες και στο τελευταίο η Μαρία Ταγκάλου εντυπωσιακά κοσμήματα και κορσέδες, κεντημένους στο χέρι. Όπως μας λένε, ο τρόπος που στήνεται ο χώρος και το πως παρουσιάζεται ο κάθε σχεδιαστής, θεωρούν ότι είναι μία διαδικασία που έχει πολλές ομοιότητες με την επιμέλεια μιας gallery. Επιπλέον, επειδή το “Mono” δεν είναι ακόμα ιδιαίτερα γνωστό ή αναγνωρίσιμο, επιλέγουν μεγάλους και πολυσύχναστους δρόμους με γνωστά καταστήματα ώστε να βλέπουν οι περαστικοί κάτι νέο, να αναρωτιούνται και να μπαίνουν εν τέλει στο κατάστημα.

Όταν πρωτοξεκίνησαν, ήταν αρκετά φοβισμένες γιατί το κλίμα με τις οικονομοπολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα ήταν συγκυριακά πολύ βαρύ και το άκουσμα του “made in Greece” υπήρχε η ανησυχία ότι θα είχε ένα πολύ διαφορετικό αντίκτυπο σε σχέση με την εικόνα και την αύρα που οι ίδιες ήλπιζαν να αποδώσουν. Ωστόσο, υπήρξε φοβερά ευχάριστη η έκπληξη ότι όλοι οι επισκέπτες επικροτούσαν το γεγονός ότι γίνονται κινήσεις στο κομμάτι του design από την Ελλάδα. Οι περισσότεροι γνώριζαν μόνο ότι εξάγουμε φέτα και λάδι και είχαν μεγάλη περιέργεια να μάθουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία των σχεδιαστών, από που προέρχονται ή αντλούν την έμπνευση τους, με τι υλικά δουλεύουν κτλ. Η ανταγωνιστική υπεροχή των ελληνικών brands άλλωστε πιστεύουν ότι κρύβεται σε μεγάλο βαθμό στις μικρές παραγωγές, το χειροποίητο αλλά και το “made in Greece” ως σφραγίδα μιας χώρας της Ευρώπης που παράγει και εξάγει αριθμημένα κομμάτια με προσεγμένη ποιότητα. Μία ράφτρα αντί να δημιουργεί ένα τυποποιημένο προϊόν εργοστασίου, δημιουργεί «μόνη» μια ιστορία που περικυκλώνει το κάθε ρούχο και προκαλεί τον αγοραστή να δεθεί μαζί του.