Η επιχειρηματικότητα μέσα από μία άλλη “σκοπιά” (Μέρος 1ο )

    Από: Startup Team

Η επαγγελματική και κοινωνική ζωή έχει κάποιες υποχρεώσεις που διαμορφώνουν διαφορετικά ένα άτομο ως προς την συμπεριφορά του και τα προσόντα του. Μία διαφορετική ανάλυση μπορεί να γίνει και για την στρατιωτική θητεία όπου καλούμαστε υποχρεωτικά σε κάποιο χρονικό διάστημα να φέρουμε εις πέρας. Το ερώτημα είναι αν εμείς μπορούμε να έχουμε κάποια οφέλη και πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε κάθε “μάθημα” στο έπακρον.

Κοινωνικοποίηση με μία συγκεκριμένη ομάδα

Κάθε εταιρία έχει τους δικούς της άγραφους ή γραπτούς κανόνες συμπεριφοράς ως προς τους εργαζόμενους και τα στελέχη. Εισερχόμενος σε μία μεγάλη ομάδα αρχικά προσπαθείς να γνωριστείς με όλα τα μέλη. Με την ομάδα που συνεργάζεσαι περισσότερο ανάλογα πως έχουν χωριστεί αλλά και τις υπηρεσίες ξεκινάς τις πρώτες διαπροσωπικές σχέσεις. Πρέπει να δημιουργηθεί μία “ χημεία” αλλά και συνεργασία, ώστε όλοι να φέρουν εις πέρας ό,τι ακριβώς έχει ανατεθεί. Η αλληλοϋποστήριξη είναι ένα μεγάλο μάθημα στο στρατό, καθώς με αυτό τον τρόπο όλοι προσπαθούν  να βελτιωθεί η ομάδα ως προς τις κοινές υποχρεώσεις. Οι ποινές είναι το αντικίνητρο ως προς εκείνους που δεν θέλουν να αφομοιωθούν στο σύνολο και να ακολουθήσουν τους κανόνες.

Time – Management

Αν μάθεις να διαχειρίζεσαι σωστά το χρόνο σου, θα μπορεί χρονικά  να επιτυγχάνεις τους στόχους σου ή τους στόχους της ομάδας. Ένα μάθημα είναι η ταχύτητα. Ταχύτητα στο να φέρνεις εις πέρας-πάντα μέσα στα πλαίσια εμφάνισης και όλων των κανόνων που σου έχουν δοθεί. Έτσι μαθαίνεις να προγραμματίζεις κατάλληλα όλες σου τις υποχρεώσεις και τις υπηρεσίες της ημέρας.

Κυρώσεις και πειθαρχία

Η αυτοπειθαρχία είναι δύσκολη και απαιτεί συγκέντρωση ώστε να μην παρεκκλίνεις από τις υποχρεώσεις σου. Είναι καθημερινό φαινόμενο και δεν χρειάζεσαι κάποια εκπαίδευση στην καθημερινότητά σου ώστε να την επιτυγχάνεις συνεχώς. Η διαδικασία όμως είναι διαφορετική στο στρατό και γνωρίζεις ότι θα έχεις κάποια κύρωση αν δεν ακολουθήσεις τους κανόνες. Γενικά αυτό που μπορείς να μάθεις είναι ότι δεν θα πρέπει να  χρειάζεται τιμωρία για να ακολουθήσεις τους κανόνες. Το αυστηρότερο πλαίσιο που εφαρμόζεται είναι απόρροια του σκοπού του, όπως και σε μία επιχείρηση ή μία ομάδα αν δεν πειθαρχήσεις δεν θα επιτευχθεί το κατάλληλο αποτέλεσμα ίσως και κανένα. Έτσι η τιμωρία δεν θα πρέπει να είναι το κίνητρο αλλά το αποτέλεσμα, ώστε ο σκοπός να είναι εκείνος που θα τροφοδοτεί την πειθαρχία και όχι ο φόβος της τιμωρίας. Τον κυριότερο ρόλο τον έχει το management και ο τρόπος ηγεσίας ώστε η ομάδα να λειτουργεί με μεγαλύτερες ελευθερίες. Μπορεί να μην είναι εφικτό σε μία στρατιωτική ομάδα σε γενικές γραμμές, αλλά μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα για το πως μπορείς να λειτουργήσεις σε ένα πιο αυστηρό πλαίσιο ηγεσίας.

Αξιολόγηση και έλεγχος

Η συνεχής αξιολόγηση και ο έλεγχος για την αποτελεσματικότητα της ομάδας για τα πλαίσια που έχουν τεθεί είναι καθημερινό φαινόμενο στο στρατό. Ανά μεγαλύτερα διαστήματα επέρχεται έλεγχος και από τα υψηλότερα κλιμάκια ή από εξωτερικά κλιμάκια. Δεν υπάρχει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά η γνώση ότι όλοι υπόκεινται σε έλεγχο αποτελεί αντικίνητρο παρέκκλισης των στόχων. Οι ανθρώπινοι πόροι έχουν αναπτύξει σήμερα καλύτερες μεθόδους αξιολόγησης και ελέγχου. Όπως και δεν έχουν πολλές φορές την τιμωρία ως το επόμενο στάδιο στην ομάδα αν βρεθούν ελλείψεις αλλά επανεκπαίδευση του προσωπικού ή κάποιο “rotation” εργαζομένων. Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλές εταιρίες που ακολουθούν το δρόμο της τιμωρίας ή της απόλυσης. Διαφορετικός σκοπός αλλά όμοιες τεχνικές, το ζήτημα είναι αν τελικά είναι αποτελεσματικό για τις εταιρίες αυτές. Συγκρίνοντας τους σκοπούς του στρατεύματος και μίας εταιρίας φαίνεται πως η μόνη διαφορά είναι ο σκοπός αλλά και το τεχνικό κομμάτι.

Στελέχη πρώτης γραμμής και ανώτατη ηγεσία

Όπως σε μία μεγάλη εταιρία έτσι και σε ένα στράτευμα υπάρχει διάκριση μεταξύ των στρατηγικών που χαράζονται αλλά και εκείνων που τις εφαρμόζουν. Οι εντολές πάντα έχουν μία κατεύθυνση όπως και η αξιολόγηση. Έτσι η έλλειψη αξιολόγησης από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα κλιμάκια μειώνει την αποτελεσματικότητα όχι όμως και την ακεραιότητα της ηγεσίας. Το μοντέλο αυτό ίσως “θυσιάζει” μέρος της αποτελεσματικότητας στο “βωμό” της πειθαρχίας ώστε να μη υπάρχει καμία αμφισβήτηση των ανωτέρων. Η έλλειψη αξιολόγησης των ανώτερων κλιμακίων σε επιχειρήσεις συναντάται πολλές φορές. Όμως η διαφορετική φύση του σκοπού, καθώς οι επιχειρήσεις απευθύνονται σε ένα διαφορετικό κοινό και βρίσκονται σε άλλο περιβάλλον κάνει αυτό το μοντέλο αναποτελεσματικό και καταστροφικό.

Ομοιότητες και διαφορές

Ο σκοπός διαφοροποιεί μία εταιρία από ένα στράτευμα. Όμως διακρίνουμε ομοιότητες ως προς το επιχειρείν και αυτό ίσως θα έπρεπε να είναι ανησυχητικό. Τα αυταρχικά πρότυπα ηγεσίας και παρεπόμενα ο τρόπος διοίκησης δημιουργεί φόβο στον εργαζόμενο και μειώνει πολλές φορές τη δημιουργικότητα. Μπορούμε επιπρόσθετα όμως να πάρουμε πολλά μαθήματα και παραδείγματα από τον τρόπο λειτουργίας και το πως μπορεί ένα σύνολο με διαφορετικές γνώσεις, να ανταποκρίνεται καθημερινά στα ίδια ακριβώς πράγματα. Επίσης η διαχείριση του χρόνου αλλά και το πως τελικά εκτός από τα κίνητρα που γνωρίζουμε μπορεί το όραμα να αποτελέσει το ισχυρότερο κίνητρο για την ομάδα.

Εν κατακλείδι αντιλαμβανόμαστε πως η διαφοροποίηση ως προς τους στόχους (ουσιαστικά ότι δεν αποτελεί το στράτευμα μία επιχείρηση ) δίνει μια ιδιόμορφη μορφή ηγεσίας. Εάν αυτή όμως εφαρμοστεί σε επιχειρήσεις τα αποτελέσματα είναι άσχημα, γιατί η ομάδα δεν διαπνέεται από το ίδιο όραμα και δεν έχει την ίδια αποστολή .

Και πως μπορεί ένα όραμα να αποτελέσει ένα μεγάλο κίνητρο; Ίσως αν είναι ξεκάθαρο από την ηγεσία.  Όπως έχει πει και ο Bryan Tracy “ Ένα καθαρό όραμα, με την υποστήριξη ενός ξεκάθαρου σχεδίου, δίνει στον άνθρωπο μια φοβερή αίσθηση αυτοπεποίθησης και προσωπικής δύναμης. ”

 

Δημήτρης Μεθενίτης