Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, μετά τις τελευταίες φορολογικές εξελίξεις έχουν καταργηθεί σχεδόν όλες οι φοροαπαλλαγές που ίσχυαν μέχρι σήμερα όπως οι τόκοι στεγαστικών δανείων, τα ασφάλιστρα ζωής, τα δίδακτρα φροντιστηρίων, τα ενοίκια κτλ. Μπορεί αυτό να είναι μεν μία δυσάρεστη εξέλιξη για την πλειονότητα των εργαζόμενων μισθωτών, από την άλλη δε οφείλουμε να επισημάνουμε ότι δεν έχουν καταργηθεί όλες οι φοροαπαλλαγές που αφορούν τον κλάδο των ασφαλίσεων και συγκεκριμένα αναφερόμαστε στα ομαδικά ασφαλιστήρια των συνταξιοδοτικών συμβολαίων των επιχειρήσεων, όπως και τα αντίστοιχα της υγείας.
Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 14 (παρ. 1) του Ν.4172, απαλλάσσονται
Α) το 100% των ασφαλίστρων που καταβάλλονται από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη για λογαριασμό του εργαζομένου στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων και
Β) τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργοδότη για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή κάλυψη του υπαλληλικού του προσωπικού ή για την κάλυψη του κινδύνου ζωής ή ανικανότητάς του στο πλαίσιο ασφαλιστηρίου συμβολαίου, μέχρι του ποσού των 1.500 ευρώ ετησίως ανά εργαζόμενο.
Επιπρόσθετα των παραπάνω φοροαπαλλαγών, δίνεται η δυνατότητα με βάση το άρθρο 64 (παρ. 1) του Ν.4172 και για μειωμένη φορολόγηση των παροχών αυτών, αφού ο συντελεστής παρακράτησης για το ασφάλισμα που καταβάλλεται εφάπαξ μέχρι του ποσού των 40.000 ευρώ είναι 10% και για το ασφάλισμα που καταβάλλεται με τη μορφή περιοδικά καταβαλλόμενης παροχής είναι 15%. Οι παρακρατήσεις αυτές εξαντλούν την φορολογική υποχρέωση του φυσικού προσώπου (παρ. 3).
Όπως εύκολα καταλαβαίνουμε, παρουσιάζεται μία ευκαιρία αφενός στις επιχειρήσεις να παρέχουν στους εργαζόμενους τους μία μορφή εκπιπτόμενου ‘’bonus’’ σε εποχές δύσκολες για αυξήσεις μισθών και αφετέρου οι εργαζόμενοι μπορούν να συνεχίσουν να απαλλάσσονται των ασφαλίστρων τους (ζωής) σε συνεργασία με τον εργοδότη. Επειδή μιλάμε τόσο για συνταξιοδοτικά προγράμματα, όσο και για προγράμματα υγείας, οι συνδυασμοί που μπορούν να προκύψουν είναι πολλοί.
Για παράδειγμα ας υποθέσουμε το σενάριο της παρακράτησης ενός 5% από τον μισθό του εργαζόμενου υπέρ του συνταξιοδοτικού-αποταμιευτικού λογαριασμού του και σε αυτό να συνεισφέρει με ένα επιπλέον 5% και ο εργοδότης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μία πολύ σημαντική έμμεση αύξηση των αποδοχών του εργαζόμενου σε μακροπρόθεσμη βάση, σε συνδυασμό με μία σαφώς ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση. Το πρόγραμμα αυτό θα μπορούσε να συνδυαστεί και με μια κάλυψη υγείας ή να παρέχεται μόνο η νοσοκομειακή περίθαλψη από τον εργοδότη κοκ.
Τέλος δεν θα πρέπει να παραμερίσουμε και το ισχυρό κίνητρο που δίνεται στους εργαζόμενους να παραμένουν στις επιχειρήσεις που διαθέτουν τέτοιου είδους προγράμματα, πέρα από το όποιο οικονομικό όφελος.
Για περισσότερες λεπτομέρειες και εξεύρεση λύσεων για τις δικές σας ανάγκες, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με την i-Profit Financial Services.
