Θέματα

Μύθοι που κάνουν δύσκολη τη λήψη αποφάσεων

Του Πάνου Τσαγκαράκη
Για μια ευέλικτη επιχείρηση, η ορθή λήψη αποφάσεων είναι κρίσιμη και βασίζεται σε μια αρχιτεκτονική απόφασης με προσανατολισμό τη δράση. Ως αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις μεγάλης ταχύτητας και ποιότητας στη λήψη αποφάσεων δημιουργούν 2,5 φορές υψηλότερη ανάπτυξη, δύο φορές μεγαλύτερο κέρδος και 30% υψηλότερη απόδοση του επενδεδυμένου κεφαλαίου, σύμφωνα με έρευνα της McKinsey. Ωστόσο, η λήψη αποφάσεων είναι δύσκολη. Μια ασαφής ή ακατάλληλα προσδιορισμένη διαδικασία μπορεί να προκαλέσει μια απόφαση τύπου «churn», κατά την οποία επικρατεί αναταραχή, επανεξετάζονται οι προηγούμενες κρίσεις, η λογοδοσία είναι ομιχλώδης και κανείς δεν είναι πραγματικά υπεύθυνος. Έτσι, η λήψη αποφάσεων χάνεται σε μια υπερβολική ανταλλαγή πληροφοριών και μια γραφειοκρατική διακυβέρνηση.

Η μελέτη της McKinsey εντοπίζει τρεις κοινούς μύθους που συμβάλλουν στις δυσκολία λήψης αποφάσεων:

Μύθος  1. Πρέπει να επιλέξετε μεταξύ ποιότητας και ταχύτητας.

Οι καλές αποφάσεις συχνά λαμβάνονται γρήγορα. Συνήθως, αντικατοπτρίζουν ένα σύστημα λήψης αποφάσεων που έχει σχεδιαστεί για να μεγιστοποιήσει τη συμμετοχή των σωστών ενδιαφερομένων, αλλά να ελαχιστοποιήσει τον αριθμό των υπευθύνων λήψης αποφάσεων, να επιταχύνει ολόκληρη τη διαδικασία μέσω της εκτέλεσης των αποφάσεων, να παράσχει σαφήνεια ρόλων, να ενορχηστρώσει τα βασικά σημεία συνεργασίας και να εξορθολογίσει τις συναντήσεις διακυβέρνησης και τις εγκρίσεις στο ελάχιστο.

Μύθος 2. Οι καλές αποφάσεις είναι ευκολότερες αν χρησιμοποιείς την τεχνολογία, τα big data, την Τεχνητή Νοημοσύνη, κλπ.

Ενώ όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν, σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζονται. Στην πραγματικότητα, περισσότερη τεχνολογία και περισσότερα δεδομένα μπορούν να οδηγήσουν σε υπερφόρτωση πληροφοριών και παράλυση ανάλυσης. Επίσης, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι τα big data και τα analytics δημιουργούν την πεποίθηση ότι η λήψη αποφάσεων μπορεί να είναι απόλυτα ορθολογική, με αποτέλεσμα να παραγνωρίζονται τα συναισθήματα. Αλλά το συναίσθημα χρειάζεται γιατί είναι απαραίτητο για τον προσδιορισμό του τι είναι καλό και επιθυμητό και τι όχι.

Μύθος  3. Η εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών θα βελτιώσει τη λήψη αποφάσεων.

Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες «βέλτιστες» πρακτικές είναι σχετικές. Είναι καλές σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά όχι σε άλλες. Οι διαφορετικοί τύποι αποφάσεων απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις και οι συμβουλές που είναι χρήσιμες για ορισμένες αποφάσεις μπορεί να είναι καταστροφικές για κάποιες άλλες.